Και να μαστε πάλι εδώ με άλλον ένα χρόνο να μετράει το μπλογκ αυτό.
Πέρασε ξανα ένας ακόμη χρόνος και ηταν για ολο τον πλανήτη δύσκολος με τον περιβόητο ιο με τις καραντίνες με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας και μια ατμόσφαιρα να μυρίζει θανατίλα....ας μου επιτραπεί η λέξη...
Δεν ξέρω αν ζήσουμε ξανα ξένοιαστα και με τους ρυθμούς της απλής και και " βαρετής" καθημερινότητας μας, που τόσο πολύτιμη αποδείχτηκε και μας δίδαξε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο...
Και για σένα όμως κλείνουν σήμερα 17 χρόνια που μας έφυγες απρόσμενα και ξαφνικά λες και σε άρπαξε η νύχτα και δεν ήταν ξανά η ζωή ίδια...
Εμεινε εκείνη η νύχτα να πλανάται στις ζωές μας και να σηκώνουμε το βάρος της απουσίας σου.
Δε θα πω τα ίδια και τα ίδια, μόνο ένα θα πω
Καλή αντάμωση!!!!!!
