Ποιος όμως από μας έχει τη δύναμη να συγχωρήσει πραγματικά?
Σκέφτομαι πολλές φορές ότι έχω κάνει λάθος εκτιμήσεις προσώπων, καταστάσεων και γενικά παρασύρθηκα από κάποια συναισθήματα και από κάποια προσωπεία ανθρώπων...
Δεν θεωρώ ότι εγώ τα πάντα έπραξα σωστά στη ζωή μου δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω από όλα αυτά ούτε είμαι άμοιρη ευθυνών για κάποια πράγματα σ αυτή τη ζωή.....
Δεν είναι υγιές εξάλλου να θεωρούμε ότι είμαστε στον αφρό,αρκεί η συγχώρεση,η συγγνώμη και η αλλαγή της σκέψης και της συμπεριφοράς μας να είναι ουσιαστική...
Ο εγωισμός έχει πάντα την πρώτη θέση σε όλες τις καταστάσεις της ζωής μας και πάντα ψάχνουμε να βρούμε δικαιολογία για μας και τα λάθη είναι πάντα των άλλων...
Αλλαγή σκέψης λοιπόν και νοοτροπίας όχι μόνο μια μέρα το χρόνο αλλά γενικότερα στη ζωή μας...
Έτσι πρώτα θα κάνουμε καλό σε μας γιατί όσο μέσα σου είσαι θυμωμένος τόσο πληγώνεις τον εαυτό σου...και άρα πάλι πονάει η δική σου ψυχή
Αλλαγή ουσιαστική και προσπάθεια να δούμε με άλλο μάτι τον κόσμο τη ζωή και ίσως φτιάχνοντας τον δικό μας ψυχικό κόσμο να βοηθήσουμε και όλους αυτούς που μας περιβάλλουν