Πάσχα λοιπόν..

 Όταν ξεκίνησα να γράφω και σας παρουσιάστηκα σαν κομήτης σας είπα και καλά ότι έχω δύο αγάπες τη μαγειρική και τα λουλούδια,μετά χώθηκα στις κατσαρόλες και με κέρδισαν τα κουταλομαχαιροπήρουνα και ξέχασα τα όμορφα μυρωδάτα και μοσχοβολιστά λουλούδια μου....

 Οοοοοοοοοοχι δεν την είδα η μεγάλη μαγείρισσα ούτε και φτιάχνω πια και κάτι σπουδαίο,τίποτε περίεργες συνταγές και πιάτα γκουρμέ,το φαγητό μας ετοιμάζω ε και τραβάω και μερικές φωτογραφίες...

 Απλά λίγο άφησα πίσω τα ΑΡΩΜΑΤΑ και έπιασα τις ΓΕΥΣΕΙΣ
Αλλά να που ήρθε η ώρα να σας δείξω μέσα από τα λουλούδια τι κάνω όταν δε μαγειρεύω....

Ένα πρωί ας πούμε με το που βγήκα έξω είδα ότι με περίμενε να με καλωσορίσει το μικρό ανθάκι της αγριοφραουλιας,ξέρετε αυτηνης που την είχε επισκεφτεί απρόσμενα η καρπουζιά και αναγκάστηκε να τη φιλοξενήσει όσο καιρό μεγάλωνε το περιβόητο καρπούζι....

 Αλλά αμέσως μετά μέθυσα από το άρωμα του ανθού της μανταρινιάς μου ,που τη φυτέψαμε στον κήπο πέρσι ενώ τόσα χρόνια τη έβγαζε μέσα σε ένα μεγάλο βαρέλι και την πηγαινοφερναμε μέσα έξω ανάλογα την εποχή.
Ευτυχώς δεν πάγωσε,είχαμε καλό Χειμώνα

 Και μετά άλλο ωραίο άρωμα το ζουμπούλι που φωτογράφισα στο Ανθοπωλείο,με τη μελισσουλα να κόβει βόλτες πέρα δώθε και να το τρυγά

 Ακολούθησε το δικό μου στον κήπο σε ροζ και πιο λεπτοκαμωμένο.
Τι μεθυστικό άρωμα έχουν αυτά τα λουλούδια!!!!!!

 Μαργαρίτες,πολύχρωμες,πανέμορφες,άραγε γιατί μόλις βλέπεις αυτό το λουλούδι σού ρχεται αυθόρμητα να το μαδησεις και να πεις μ αγαπά δε μ αγαπά,θα μας έμεινε από την εποχή της εφηβείας που ήταν η Πυθία μας,μέχρι και τι θέμα θα μας βάλει ο καθηγητής να γράψουμε τη ρωτουσαμε,εύκολο, δύσκολο?
Το καημένο το λουλούδι!!!!!!!!

 Κρόκος νομίζω λέγεται,όμορφο όσο και χρήσιμο σε μερικές περιπτώσεις.
Πάντως είναι πανέμορφο,τόσο ντελικάτο και φωτεινό!!!!!!!

 Το λουλούδι λέγεται μαονία,μαλλον δε θα το ελεγα λουλούδι αφου είναι δενδρακι,ανθιζει εκεί κοντά στα Χριστούγεννα και δέχεται όσες μέλισσες βρούν καλή μέρα μέσα στο Χειμώνα,έχει πολύ γλυκό άρωμα,και είναι μια φωτεινη νότα μεσα στο καταχείμωνο.

 Ωπ διάλειμμα για καφεδάκι?
Άντε ας πιούμε εναν,σκέτο και σε κούπα τον πίνω αλλά η ξαδέρφη τον έκανε σε μικρό φλιτζάνι χαχαααααααα, το ξέχασε μάλλον.

 Όταν κρυώνεις βρίσκεις τρόπους να ζεσταθείς μια χαρά.
Αυτό έκανε ο σκύλος μου,θα τον θυμόσαστε
http://neli62.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5.html

Ο Ρόκυ,είναι μεγαλούλης αλλά έχει μια ζωντάνια απίστευτη και μια εξυπνάδα που με εκπλήσσει ευχάριστα ώρες ώρες και με εντυπωσιάζει.....
Εδώ με στραβοκοιτάει γιατί του χάλασα την ησυχία για να τον φωτογραφίσω χαχααααα.

 Τον φιλαράκο αυτόν τον συναντάω  εδώ γύρω στη γειτονιά,πάντα με κοιτάει  πολύ προσεκτικά όταν του μιλάω,κούκλος δεν είναι?

 Μια βόλτα στο πάρκο της πόλης μας είναι χαρά θεού,βέβαια μου άρεσε καλύτερα παλιά που είχε και ζωάκια και μια γεφυρούλα στο κέντρο,είχα περάσει πολλές ώρες εκεί όταν ήταν μικρά τα παιδιά....
Αλλάζουν οι καιροί...τέλος πάντων.

 Το καναρινάκι μου,δε βάζει γλώσσα μέσα αρχίζει πολύ πρωί το τραγούδι....
Εδώ μην το βλέπετε λίγο ταλαίπωρο είχε περάσει τη γνωστή πτερόρροια των πουλιών και είχε σταματήσει κελαιδάει....
Αυτή εδώ ήταν η πρώτη μέρα που κελάιδισε και εγώ από τη χαρά μου το φωτογράφισα.

 Νάτος..φίλος κι αυτός,τον εντόπισα σε μια μου βόλτα,για δείτε τα ματάκια του....
Βέβαια για να τον πείσω να στηθεί για φωτογραφία του μιλούσα αρκετή ώρα αλλά μόλις έβλεπε τη μηχανή πήγαινε μια εδώ μια εκεί τελικά μου την έκανε τη χάρη...ευχαριστώ φιλαράκι

 Η σκυλίτσα της ξαδέρφης ,αυτή είναι αεικίνητη,δεν καθόταν με τίποτε,οπότε αναγκαστικά την κρατήσαμε....
Για δείτε ύφος απορημένο...είναι μια γλύκα.

 Και αυτές οι μαργαρίτες ξεφύτρωσαν μέσα από πέτρες ,τις βρήκα σε μια βολτίτσα και τις φωτογράφισα κι αυτές, δε μου φέραν καμιά αντίρρηση ,κάθισαν όμορφα όμορφα....κύριες.

 Αυτή η άγρια αχλαδιά ήταν ακριβώς δίπλα τους σαν να τις προστάτευε σαν πιο μεγάλη που ήταν..
Πανέμορφη ,ντυμένη στα άσπρα νυφούλα σκέτη.

 Φρέζιες μοβ,όσο όμορφες τόσο ωραίο και ντελικάτο άρωμα έχουν,μ αρέσουν πολύ,έχουν διάφορα χρώματα ,μόνο που δεν κρατάνε πολύ
αλλά κανένα ωραίο δεν κρατάει πολύ...τι να πεις

 Το γνωστό συντριβάνι της κεντρικής μας πλατείας όσοι έχετε  έρθει θα το ξέρετε σίγουρα...
Τα περιστέρια μόνιμοι κάτοικοι της πλατείας και καλοί καταναλωτές σπόρων που τρώνε πλουσιοπάροχα από τα χέρια των παιδιών ,είναι τόσο ήσυχα που κοντεύεις να τα πατήσεις...

 Να και ο φίλος που τον συναντάω σχεδόν κάθε φορά που πάω στην πλατεία...τώρα θα σας γελάσω αν είναι ο ίδιος ,η αλλάζει και έρχεται και άλλος με τόσο άσπρο που να καταλάβεις.
Γραφική φιγούρα με την ανθοδέσμη στο χέρι,ακίνητος,που και που κάνει κάποια κίνηση και χαιρετάει τον κόσμο...

 Η πασχαλιά,λεπτοκαμωμένη με ωραίο μεθυστικό άρωμα σαν μικρή ντροπαλή δεσποινίς μου φαίνεται μας θυμίζει κάθε φορά ότι έρχεται το Πάσχα ,οταν  αυτή ανθίζει.

 Μοιάζει με χάρτινο,πανέμορφο ,με λαμπρό και φωτεινό χρώμα,αρκεί να το πετύχεις πρωί,γιατί το απόγευμα κλείνει μαζεύεται και το ρίχνει στον ύπνο.
Το όνομα του? θα σας γελάσω ,ούτε και εγώ το ξέρω.

 Δεν νομίζω να υπάρχει τόσο γλυκό και αριστοκρατικό λουλούδι,είναι η αδυναμία μου...
Την καμαρώνω,η μάλλον τις καμαρώνω είτε ανθισμένες είτε όχι.
Βασίλισσα!!!!!!!!!!

 Τόσο όμορφοι με φωτεινά χρώματα λουλούδια λίγων ημερών οι υάκινθοι αλλά με τόση χάρη που σε αποζημιώνουν μια χαρά.

 Αυτά εδώ τα λουλούδια πάντα μου θυμίζουν φατσουλες χαριτωμένες,με τα μάτια τους το μουστάκι τους...κοίτα τώρα φαντασία να σου πετύχει ε?

Πόσο μου αρέσει η εικόνα ενός ολάνθιστου δένδρου,και ποσό με χαροποιεί ότι όλα αυτά τα ανθάκια θα γίνουν νόστιμα ζουμερά φρουτακια.

 Α να την πάλι,με πιο πολλές λεπτομέρειες η φωτογραφία,αντίκρυ στο φως να σε τυφλώνει με το εκτυφλωτικό της άσπρο...

 Τι άρωμα!!!!!!!!! τι ομορφιά!!!!!!
Λεπτοφτιαγμενο αλλά θαυματουργό,φτιάχνει τις νύχτες της Άνοιξης πιο όμορφες με το άρωμα του.
Το αγιόκλημα...δεν είναι τέλειο?

Κερασιά..όμορφα λουλούδια,νόστιμα φρούτα
Λαχταριστά και ζουμερά...αγαπημένα.

Νεραγκούλα ,πανέμορφη,με χρώματα φωτεινά και διάφορα ,μου θυμίζει την παπαρούνα αλλά με πιο πολλά πέταλα.

 Το τριαντάφυλλο σε ότι χρώμα να ναι, μετά από βροχή,μπουμπούκι,ολάνθιστο ,με πολλά αγκάθια η όχι,είναι τριαντάφυλλο, πολλοί λένε ότι είναι ο βασιλιάς των λουλουδιών.

 Νάτη ακόμη μια φρέζια ,κόκκινη αυτή τη φορά
καταπληκτική και αυτή....

 Ωπ τι έχουμε εδώ?
Τρία πουλάκια κάθονταν?
Ε ναι αυτήν την εικόνα είδα μια μέρα που έφτιαχνα τον πρωινό μου καφέ σπουργίτες,αλητάκια,πανέξυπνοι ,αεικίνητοι σκοτώνονται για λίγο ψωμί η μερικούς σπόρους που τους πετάμε ,αλλά αν κάτι το θεωρήσουν επικίνδυνο αμέσως οργανώνονται  και φρρρρρρρρρρρρ πετάνε όλοι μαζί μακριά.

 Η μοβ Πασχαλιά η πιο συνηθισμένη και πιο εντυπωσιακή λόγω χρώματος....
Πάντα ανθίζει κοντά στο Πάσχα,αναρωτιέμαι λες για αυτό να έχει το όνομα Πασχαλιά.

 Καλέντουλες,τις θυμάμαι από το δημοτικό Σχολείο στο χωριό τα χρόνια εκείνα είχε τόσες πολλές στα παρτέρια του που φροντίζαμε εμείς οι μαθητές σε ομάδες κάθε φορά...
Δεν τις λέγαμε έτσι τότε αλλά δε θυμάμαι πως τις λεγα με ήταν μια παράξενη λέξη.

 Αυτό βλέπεις μια μέρα που ξυπνάς πολύ πρωί
και έχεις και την τύχη να πετύχεις τα σύννεφα στα τρελά τους κέφια λίγο πριν την Ανατολή
 του Ήλιου...






 Και αλλάζουν χρώματα,σχήματα ,σχέδια

και εσύ τα κοιτάς εκστατικός και νιώθεις τυχερός που τα βλέπεις να δημιουργούν εικόνες

Και βραδιάζει και βλέπεις αυτό το φεγγάρι από μια μεριά του κήπου σου και λες....εεεεεεεε κρίμα να παει χαμένο,θα το φωτογραφίσω και σου κάνει τη χάρη να πάρει καταπληκτική πόζα...και νιώθεις τυχερός που το απαθανάτισες σε τόσο ωραία στιγμή....

 Μενεξές και ροδακινιά.....το μοβ και το ροζ
Το μικρο και λεπτεπίλεπτο και το μεγάλο δένδρο
Το ένα στη ρίζα του άλλου,συμβίωση αρμονική
και προστασία ταυτόχρονα του μεγάλου προς το μικρο και αδύναμο κάτι που εμείς οι σοφοί και σπουδαίοι άνθρωποι δεν το τηρούμε...τουναντίον μάλιστα...
Μακάρι ο  όμορφος κόσμος των λουλουδιών η αρμονία και η απλότητα της φύσης να μας γίνει παράδειγμα προς μίμηση

Η εικόνα αυτή είναι από την εκκλησία του χωριού που μεγάλωσα ,απεικονίζει το Θείο Δράμα και την αμυαλιά και κακία των ανθρώπων να υποβάλλουν Θεάνθρωπο σε τόσα μαρτυρία και εξευτελισμούς ,αλλά αυτός τα υπόμεινε και τελικά λυτρώθηκε με την Ανάσταση Του....
Ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ με την πολυλογία μου απόψε.....
Περιμένουμε το Πάσχα αλλά έξω βρέχει με τα τουλούμια,σαν να έχει μπερδευτεί πολύ ο καιρός φέτος
Τέλος πάντων...θα ήθελα να σας ευχηθώ  περάσετε όλοι σας ένα πολύ όμορφο και χαρούμενο Πάσχα.....όσο γίνεται βέβαια με τις υπάρχουσες συνθήκες
Αλλά είναι μέρες γιορτής ,μέρες Αγάπης και πρέπει να αφήσουμε πίσω για λίγο όλα τα μίζερα και άσχημα που μας ταλαιπωρούν....

                                                ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ- ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!!!!