Θα θυμόσαστε βέβαια την ατίθαση καρπουζιά μου που σε μια της επίσκεψη στις φραουλιές τους άφησε δώρο ένα της καρπουζάκι.
Ε λοιπόν αυτό το καρπούζι απασχόλησε ένα Καλοκαίρι μια ολόκληρη γειτονιά μιας και ήταν πάνω σε πεζοδρόμιο και κινούσε την προσοχή.
Μεγάλωσε μέσα στη ζαρντινιέρα ,αφήνοντας μια μικρή γωνιά και για τις φραουλιές που το φιλοξενούσαν.
Και μετά απο πολλές πολλές γνώμες για το πότε πρέπει να κοπεί αποφάσισα μια μέρα να το κόψω μιας και είχα δει ότι τα φύλλα από την καρπουζιά άρχισαν να ξεραίνονται.
Και το πρόλαβα στο παραπέντε που λένε.Είχε ωριμάσει και μάλιστα λίγο παραπάνω από το κανονικό.Ακόμη λίγο και δε θα μπορούσαμε να το φάμε.
Ήταν γλυκό και πολύ τραγανό.Από άρωμα πάλι άλλο πράγμα,τι να σας πω!!!!!!!!
Το απολαύσαμε σε μια πολύ ωραία φρουτοσαλάτα.
Σκέτο, μετά το φαγητό μας.
Με φετούλα που μερικοί τρελαίνονται ,εγώ πάλι όχι και τόσο.
Και έφτιαξα και το τουρσί της Ζαμπίας
http://www.kitchenstori.es/2012/09/watermelon-rind-pickles.html. όπως είχαμε πει τότε που ξεκίνησε η όλη ιστορία,ήθελα να φτιάξω και γλυκό κουταλιού αλλά καθότι ψιλόφλουδο δεν θα μου πετύχαινε.
Αλλά ένα ξεχωριστό καρπούζι θέλει και ξεχωριστή εμφάνιση.Και έτσι άνοιξαν κουτιά συρτάρια.επιστρατεύτηκαν υφάσματα.
Κλωστές ,βελόνια..
κουβαρίστρες και βελονάκια.
Φτιάχτηκε ένα ωραίο σκέπασμα για το καπάκι του βάζου και σας το παρουσιάζω.Τέλος καλό όλα καλά και για το καρπούζι και για μας.Του χρόνου λέω να φυτέψω εγώ καρπουζιά μιας και δε θα ξαναγίνει αυτό φαντάζομαι,αλλά κανείς ποτέ δεν ξέρει.....
